Na de zomervakantie 2008
Wat hadden we een heerlijke vakantie. Even helemaal los van de lessen. En dat is heel goed. Begin september begonnen we weer en kwam er meteen een onderwerp aan de orde:

Het huiswerk
Verrassend wat de antwoorden waren na twee maanden afwezigheid. Die varieerden van: ik heb er helemaal niet aan gedacht
tot: ik heb me er heel vaak mee beziggehouden.
En van alles daar tussenin. Prachtig, zoveel verschillen in wat je met mijn opdracht had gedaan.
Over wat die opdracht was, bleek ook divers te zijn gedacht. Kijken naar hoe anderen op hun fiets zaten. En jij zélf dan?
Op je houding letten als je zat... Is dat ànders wanneer je op een terrasje zit dan wanneer je aan het werk bent op je computer?
In het algemeen eens wat vaker naar je zelf kijken… In de spiegel? Of ook met je inner eye?

Ik had je meegegeven dat je bekken en je hoofd door middel van je wervelkolom zijn verbonden. Dat die iets met elkaar te maken hebben. In het bewegen. We hebben het afgelopen cursusjaar daar vaak iets van kunnen ervaren in de lessen. Dan is het vaak gemakkelijker begrijpbaar en word je je bewust van iets dat je in het dagelijkse leven wellicht niet gewaarwordt.

Als je ramen lapt, boodschappen doet, op de fiets zit en als je een overhemd strijkt. Of doen we dat niet meer tegenwoordig? Altijd wordt er een dialoog verwacht tussen je bekkengebied waar veel kracht is gelokaliseerd en je hoofd waarin je zintuigen hun plek vinden.
Het komt nog vaker aan de orde...

Wat gaan we deze cursus doen?
We zijn al weer begonnen met lekker lui bewegen. Maar wel met aandacht, nieuwsgierigheid en een open mind. Zodat veranderingen door je kunnen worden opgemerkt en je leert de verschillen gewaar te worden. Dat is een kwaliteit die je kunt ontwikkelen.
Wat dat met je eigen lichaam te maken heeft, wat het met je bewegingen doet, merk je vanzelf wel. Als een verrassing vaak, een onverwacht cadeautje.

"Gunst, ik kan beter op mijn rug liggen…"
"hee, mijn nek is soepeler geworden…"

Of, zoals ik op mijn e-mail vond:

"wat je gedaan hebt met mij qua beweging en behandeling weet ik niet. Maar ik had in ieder geval geen last meer van mijn rug de volgende dag. Daarna ook niet meer teruggekregen." [7 sept. 2008]

vogeltjes in je hoofd is lastig, vogeltjes af en toe
op je hoofd kan een aanrader zijn.
Daar krijg je lach-ogen van...
Spannende ontdekkingen
Inmiddels werken we verder met wat we aan bekkenbewegingen (kunnen) hebben. Wat zeggen tong en kaken je dan ook?
We spelen met onze bovenrug, armen, handen, nek en schouders. Krijgen meer aandacht voor onze ribben en onze adem.
We hebben inmiddels ontdekt dat meer dan eens en langer vaak dan ons lief is onze voeten ons gewicht dragen. Ze doen ons voortgaan en ze hebben een leuk onderdeel: enkels.
Wat valt er te leren hier?

Circus
Spelen met je gewicht kan heel verrassende organisatie-structuren opleveren. Want hoe til je het meest gemakkelijk je ene been op en tegelijkertijd je andere arm? En dat wanneer je op handen en voeten staat?
Hoe voorkom je ongecontroleerd omvallen? En als je valt, hoe krabbel je handig weer overeind?

Je hebt toch óók ogen in je hoofd...?
Dit wordt een thema van de volgende maanden. Ze zullen vaker in je focus, in je aandacht, en je onder ogen worden gebracht. In gevoel en beweging.

En benen die de moeite waard zijn, toch?
Een ander thema. En ach, er komen er nog wel meer…














_