Feldenkraisworkshop in Eerde 2008
Ieder jaar tijdens de folkcamp-vakantieweken op landgoed Eerde, geef ik vijf middagen een workshop lekker lui liggen. Uiteraard zijn dat Feldenkraislessen die we daar een naam geven die precies aangeeft wat er in zo’n vakantieweek belangrijk is:
——Lekker
———Lui
————Liggen

hoe lig je lekker?
De jeugd weet dat wel;
die doet dat zó op Eerde

Ik had er deze zomer steeds een goedgevulde gang in één van de bijgebouwen. Trouwe klanten die vijf keer meededen, maar ook incidentele geïnteresseerden. Ouderen van wie verwacht wordt dat ze hun eigen beperkingen en ongemakken zijn tegengekomen, maar ook heel jonge mensen, nieuwsgierig naar wat Feldenkrais nou toch was. "Vreemd, wat kun je dáár nu toch aan hebben?"

Er kwamen ook drie vriendinnen van dertien jaar oud. Vonden het heel spannend allemaal en raakten aan het eind van de les de weg kwijt in al die bizarre vragen die ik stelde. Ik weet daar geen antwoord op, zeiden ze tegen een van de vaders.
Die vader lag er dus de volgende middag op zijn handdoekje. Nieuwsgierig geworden. Hij kon wat beter uit de voeten met die aandachtspunten over je contact met de vloer, over hoe die beweging door je lichaam ging en meer van dat soort buitenissige vragen.

En een jongeman van een jaar of vijftien, die nog geen kans had gezien mee te doen, besprak de laatste morgen vast een plekje voor de workshop van volgend jaar.
Kijk, dat is nu zo leuk. Je kunt zo hier en daar eens even een ervaring bieden. Wat de mensen met zo’n ervaring gaan dóen, kan de volgende les zijn. Je doet het helemaal zelf.

Ik heb die week ongelofelijk genoten van hun enthousiasme, van hun bereidheid me te volgen en met me op reis te gaan. Te zien waar we uitkwamen. En dat was vaak voor iedereen verschillend.
Dat ze ontdekten dat ze baat hadden bij die lessen met eenvoudig lijkende bewegingen, was mooi meegenomen.
(Ooit ontstond er hierdoor in Friesland een groepje waar een collega van me lesgeeft... prachtig toch?)

Uit de kampkrant van kamp Eerde
Elke middag, lekker lui
op een dekbed, deken of een trui.
Daarboven onder het schuine dak
op je gemak.

Je ligt dan lekker op je rug,
beweegt je benen heen en t'rug.
En luistert naar de held're stem
van onze iRene.

En langzaam voel je heel je lijf,
niet pijnlijk of een beetje stijf,
maar juist als... oh, wat is dat fijn.
een deel van jezelf.

Je speelt ermee
voor je plezier.
Een duwtje daar, een draaitje hier,
ervaar het heerlijk als een spel:
Lekker, weer fijn in je vel.

bedankt, Wies en Mieke


Wil je info over de folkcamps? klik hier voor de site






















_