• 17 MEI 2015 •
16 mei, de tweede groepsles
een bijzonder samenzijn
Vijfentwintig affiches hing ik op de laatste weken om de aandacht te vestigen op de lessen in het kader van de Internationale Feldenkrais Weken 2015. Voor slechts vijf euro voor een uur les.
Ik verspreidde ook kaarten in o.a. de bibliotheek en die waren grif 'op'. Veel strookjes aan de affiches werden afgescheurd. Maar niemand meldde zich...
Hoewel...
Eén dame nam na de ervaring van vorige week meteen de kans waar, in te tekenen tot de zomervakantie.
Een andere kwam op de tweede zaterdag naar hier samen met een vriendin die al leerling is. Want het is 'eng' om alleen zo'n les aan te gaan. Ik hoor dat vaker. Hoe mensen eerst vijf keer een strookje afscheuren en soms pas anderhalf jaar later eens contact durven zoeken. Wat is toch de reden dat er zoveel schroom bestaat om zo'n les gewoon eens te proberen? Stel je eens voor dat het je zou bevallen? Dat veel leerlingen jarenlang hier kind aan huis zijn, vertelt toch ook dat je hier veilig bent... Dat zij de beste mensen zijn die anderen vertellen waarom ze hier les nemen, moge duidelijk zijn. Dat de meeste nieuwe leerlingen door hen hier binnenkomen, is hoe het meestal gaat.
Niet de docent moet Feldenkrais aan de wereld kenbaar maken; wat de leerlingen rondvertellen, is veel effectiever. Maar ook zij lopen tegen de drempel op waar die anderen niet over durven. Tja, wat kunnen we daar aan doen?
Je rug ontspannen?
Deze zaterdag gaf ik voor de tweede keer een les die ik aanvankelijk niet zo van plan was. Maar ik zag een rug die zich niet prettig voelde op de vloer, benen die meteen een steuntje van me kregen, iemand die graag wilde, maar nog niet wist hoe...
Ze vertelde dat ook zij graag paardrijdt. Dus maakte ik á la minute een les waar de ander van mee-genoot en die háár iets leerde-in-een-uurtje. Ze schreef me:
"Hartelijk dank voor de les op zaterdag 16 mei.
je hebt mijn bewegingen die in het begin ongecontroleerd waren aan het eind vloeiend gekregen.
Ook mijn onderrug en bekken, dat eerst niet contact met de grond konden maken, ontspanden."
Blij
En wat mij zo blij maakte: ze had zelf nog niet eens in de gaten hoe mooi en gecoördineerd aan het eind een bijzonder ingewikkeld samenspan van gedachten en bewegingen door haar werd uitgevoerd… Wetend dat haar brein precies de boodschap had begrepen en uitvoerde, deed ik haar uitgeleide. "Laat maar even in alle rust tot je komen, neem de tijd deze ongewone ervaring te integreren. Ga niet oefenen wat je denkt wat je moet doen. Geef je eigen wijsheid de kans en de tijd het te laten doorwerken…"
Vanaf nu kost een reguliere proefles gewoon weer tien euro.
Die van een thema-cursus vijftien.
Volgend jaar mei zullen we ongetwijfeld weer 'promo-weken' hebben.
Wil je toch eerder over die drempel stappen, rollen, springen, kruipen, dan kun je tot die tijd al de plezierigste manier uitvinden.
16 mei, de tweede groepsles
een bijzonder samenzijn
Vijfentwintig affiches hing ik op de laatste weken om de aandacht te vestigen op de lessen in het kader van de Internationale Feldenkrais Weken 2015. Voor slechts vijf euro voor een uur les.
Ik verspreidde ook kaarten in o.a. de bibliotheek en die waren grif 'op'. Veel strookjes aan de affiches werden afgescheurd. Maar niemand meldde zich...
Hoewel...
Eén dame nam na de ervaring van vorige week meteen de kans waar, in te tekenen tot de zomervakantie.
Een andere kwam op de tweede zaterdag naar hier samen met een vriendin die al leerling is. Want het is 'eng' om alleen zo'n les aan te gaan. Ik hoor dat vaker. Hoe mensen eerst vijf keer een strookje afscheuren en soms pas anderhalf jaar later eens contact durven zoeken. Wat is toch de reden dat er zoveel schroom bestaat om zo'n les gewoon eens te proberen? Stel je eens voor dat het je zou bevallen? Dat veel leerlingen jarenlang hier kind aan huis zijn, vertelt toch ook dat je hier veilig bent... Dat zij de beste mensen zijn die anderen vertellen waarom ze hier les nemen, moge duidelijk zijn. Dat de meeste nieuwe leerlingen door hen hier binnenkomen, is hoe het meestal gaat.
Niet de docent moet Feldenkrais aan de wereld kenbaar maken; wat de leerlingen rondvertellen, is veel effectiever. Maar ook zij lopen tegen de drempel op waar die anderen niet over durven. Tja, wat kunnen we daar aan doen?
Je rug ontspannen?
Deze zaterdag gaf ik voor de tweede keer een les die ik aanvankelijk niet zo van plan was. Maar ik zag een rug die zich niet prettig voelde op de vloer, benen die meteen een steuntje van me kregen, iemand die graag wilde, maar nog niet wist hoe...
Ze vertelde dat ook zij graag paardrijdt. Dus maakte ik á la minute een les waar de ander van mee-genoot en die háár iets leerde-in-een-uurtje. Ze schreef me:
"Hartelijk dank voor de les op zaterdag 16 mei.
je hebt mijn bewegingen die in het begin ongecontroleerd waren aan het eind vloeiend gekregen.
Ook mijn onderrug en bekken, dat eerst niet contact met de grond konden maken, ontspanden."
Blij
En wat mij zo blij maakte: ze had zelf nog niet eens in de gaten hoe mooi en gecoördineerd aan het eind een bijzonder ingewikkeld samenspan van gedachten en bewegingen door haar werd uitgevoerd… Wetend dat haar brein precies de boodschap had begrepen en uitvoerde, deed ik haar uitgeleide. "Laat maar even in alle rust tot je komen, neem de tijd deze ongewone ervaring te integreren. Ga niet oefenen wat je denkt wat je moet doen. Geef je eigen wijsheid de kans en de tijd het te laten doorwerken…"
Vanaf nu kost een reguliere proefles gewoon weer tien euro.
Die van een thema-cursus vijftien.
Volgend jaar mei zullen we ongetwijfeld weer 'promo-weken' hebben.
Wil je toch eerder over die drempel stappen, rollen, springen, kruipen, dan kun je tot die tijd al de plezierigste manier uitvinden.