• 27 MAART 2014 •
Filmpje
• 24 FEBRUARI 2014 •
Lente-kriebels
We komen tevoorschijn uit de winterslaap. Krijgen er weer zin in. Gladde wegen werden ons bespaard; het licht komt terug en de avonden zijn minder duister.
Er 's avonds nog uit gaan, wordt gemakkelijker. Een lesje volgen ook.
Het grappige is dat jullie me steeds vaker vertellen van hoe je de lessen ervaart en welke invloed ze hebben op je functioneren. Vorige week vroeg ik naar aanleiding van een 'denk-er-maar-eens-over-na-opdracht-na-een-les' weer eens: 'heb je deze week nog aan je huiswerk gedacht?'
En een van de deelnemers antwoordt dan steevast: 'nee, ik denk er nooit aan. Alleen maar tijdens de les laat ik me door jou meenemen in een onderzoek naar mijn eigen lijf'. Ik zei: 'maar je bent al vanaf mijn studietijd iedere week hier op je matje, waarom kom je dan nog steeds?' Hij: 'omdat ik wel merk dat ik anders met mijn lichaam omga. Dat ik beter sta, soepeler en met minder moeite beweeg. Zonder dat ik precies weet wat ik dan eigenlijk ànders doe dan vroeger toen mijn vrouw me een stijve hark noemde. En voorspelde dat ik nooit zou veranderen. Maar dat gebeurt dus wel. En da's reden genoeg om er te zijn hier'.
'Nou,' zei een ander, 'ik ben juist voortdurend bezig met me rekenschap geven van wat ik ervaar. Het gaat vanzelf. Mijn aandacht vliegt ergens heen en ik probeer te detecteren wat er dan gebeurt daar. En ik begin nú al steeds meer te begrijpen van de samenhang van de dingen. Zit heel anders op mijn paard bijvoorbeeld. Dat vindt ie ook wel prettig.'
'O ja,' riep de volgende, 'we deden toch vorige week iets met je voeten buigen en strekken? Ik merkte daarna dat er in mijn stijve lage rug iets veranderd was. Die voelde, ra ra, opeens zoveel soepeler. En ja, ik zat ook anders op mijn paardje.'
Iemand die zich ziek afmeldde, zei: 'ik báál daar toch zo van. Want het is zo'n prettig uurtje waar ik steeds naar uitkijk; wanneer kan ik inhalen?'
Zo gaat dat in het begin van het voorjaar 2014.
De crisis heeft hier voor zover ik weet nog niet geleid tot afmeldingen voor mijn lessen. Wie er al was, blijft komen. Maar ze zeggen me wel dat het moeilijk is anderen uit te leggen wat we hier nou eigenlijk doen. En nog veel moeilijker om iemand een keertje mee te krijgen naar lessen waarvan mensen soms denken dat het 'zweverig' is. En al melden de leerlingen dat dat niet zo is en al blazen die de loftrompet over hoe ze Feldenkrais ervaren, dan nog blijkt er een portie moed nodig te zijn voor een ander om een keertje mee te komen doen. 'Schroom die niet nodig is', zegt men dan achteraf. Of: 'ik heb al een paar maal een strookje van je affiche gescheurd, maar dan belde ik je toch niet.'
Jammer. Je verplicht je hier tot niets en je kunt je hooguit voor twee maanden tot deze lessen verbinden. Da's ook precies genoeg om te weten wat het voor je kan inhouden. Je zult de eerste niet zijn, die na aanvankelijke scepsis en het 'moeten wennen aan', dan voor langere tijd hier op de mat ligt. Er gebeuren hier bijzondere dingen op deze zolder. Je kunt jezelf die ervaring geven. Voor tien euro per les. Dat wel. Eigen verantwoordelijkheid nemen voor je leerproces kost geld. Je krijgt er geen flitsende entourage voor, maar wel heel mooie lessen. Die je beter in je vel doen zitten en jou, de mens in dat vel, wel 's meer kunnen veranderen, dan je nu voor mogelijk houdt. Wees welkom.
Lees hfst. Hoe zijn de afspraken.
En wil je nog meer uitspraken van anderen?
Lees: hfst. Zeg het maar.
'k Ben altijd bereid tot verdere informatie. Zelfs wanneer je uit een heel andere hoek van ons land komt en toch graag wat meer wil weten voor je naar een collega op zoek gaat.
Of ga naar de website van de Nederlandse Feldenkrais Vereniging.
• 24 FEBRUARI 2014 •
Huiver...
Iets om niet zelf te proberen! Kijk ernaar en huiver! Je zou toch niet geloven dat er iemand is die dit kan.
Brrrrrrr! Ik word er gewoon een beetje misselijk van en dan kijk ik ook nog slechts met één oog door mijn oogharen.
Ik ga gewoon wel verder met het voetenfeest hoor en laat de nek met rust!
Angela 24 februari 2014
• 20 FEBRUARI 2014 •
Sochi 2014
Wat heb ik vaak gekeken naar 'de Spelen' en genoten van het hele spektakel. Natuurlijk niet de hele dag — veel is aan me voorbijgegaan ook — maar toch... Voor mij een kijkspel van de eerste orde. En niet alleen vanwege de prestaties van onze eigen mannen en vrouwen. Ook andere sporters heb ik bekeken. En ik heb me gerealiseerd dat ik dit jaar erg vaak naar de blik in hun ogen keek. Van wie nog moest starten. Of van wie euforisch was vanwege de geleverde prestatie. Of teleurgesteld omdat het niet gelukt was. Wat zeggen ogen veel. Vaak kon je nauwelijks meer van het gezicht zien omdat er een helm om het hele hoofd bleek te zitten met ook nog een meer of minder helder vizier. Of ze droegen zo'n bril met donker 'glas'.
Wat zeiden die ogen achter dat donkere? Wie was die vrouw of man die zo'n helm droeg?
Natuurlijk kon je dat later beter zien als die bescherming niet nodig was; verrassend hoe zo'n sporter er dan uitziet.., een mèns.
Zo'n mens draagt uiteraard het voorgeschreven tenue van het land dat zij/hij vertegenwoordigt. Wat een verscheidenheid aan kleuren, frutsels, accenten en maten. Dik, dun, lang, kort; iedereen had een pak dat perfect paste.
Ik heb mijn ogen uitgekeken op die verschillende kleding. Naar hoe weinig iemand om het lichaam droeg. Of hoeveel er nodig is om beschermd te zijn tegen risico's. Soms was het lichaam totaal verstopt onder allerlei 'dikmakers', die er prachtig uitzagen; grappig. En ik zocht naar de mèns daarin. Vroeg me af hoe zo'n ijshockey-er er in zijn t-shirtje en boxershort uitzag.
En weet je wat me het meest van alles bleek te intrigeren? Waar ik bij iedere sport speciaal naar gekeken heb? 't Zal wel te maken hebben met het thema van deze maanden: Voetenfeest. Naar de voeten en het schoeisel dat die voeten omhulde!
Zo'n schaatser heeft totaal ander materiaal om zijn voeten dan de vrouw die de helling af komt suizen op haar ski's, om maar wat te noemen. Die de meest onbegrijpelijke dingen doet met haar evenwicht tussen al die poortjes door suizend. Hoe kun je het? Ik kijk daar met groot ontzag naar.
Zo'n snowboard onder je voeten heeft ook grote schoenen nodig. En stevigheid. Die voeten zijn helemaal ingepakt en verstopt. Wat wordt er veel van die voeten gevraagd dan.
En dan na afloop zie je opeens gewone lage sportschoenen, heel divers van snit, als ze naar de ceremonie of het t.v.-optreden gaan. Grappig dat ze allemaal hun eigen kleurtje schoenen dragen; heb je dat gezien? Kennelijk heeft het kledingvoorschrift zich niet uitgestrekt tot dat moment.
Ik wilde zo graag die vóeten bekijken. Hoe zien de voeten van Ireen Wüst er uit? Of die van Sven Kramer? Hebben die schaatsers flexibeler voeten dan de bobsleëers? Of zijn de voeten van die kunstvliegers over de schansen of die van de ijsdansers de meest beweeglijke?
Lijkt me spannend daar onderzoek naar te doen.
Omdat je voeten de basis zijn. En er zoveel van wordt verwacht.
Ook van onze eigen voeten zonder dat we aan topsport doen.
Dus:
• Leer je voeten kennen.
• Zorg goed voor ze.
• Besef dat ze verbonden zijn met je knieën, je heupen, de rest van je lichaam, je hoofd...
Dáár gingen de lessen van de laatste weken over. We zijn al een leuk eindje op weg gegaan. En je kunt leren ontdekken hoe ver wat je voeten doen, doorwerkt in de rest van je body.
Waarnemen kun je leren. Door jezelf veel vragen te stellen en te ontdekken dat er progressie zit in je bewegen wanneer je jezelf serieus neemt in het stellen van veel vragen. Zelfs als je niet zeker bent of het antwoord het zogenaamde 'correcte antwoord' is. Misschien zijn er wel meerdere antwoorden mogelijk.
We hebben voorlopig nog een heel eind te gaan in ons Voetenfeest.
• 16 december 2013 •
Eind december...
tijd om je te bezinnen, uit te rusten, op te laden en misschien na te denken over de spreuk van dit jaar:
Je hoeft het er niet mee eens te zijn. Daarover kunnen we dan vanaf 6 januari hier weer samen praten. Met handen en voeten wellicht op het Voetenfeest 2014.
• 8 december 2013 •
Het eind in zicht
Het was een fascinerende serie die we komende week afsluiten.
De deelnemers zijn het er over eens dat het geen kopzorg heeft opgeleverd, maar bijvoorbeeld een veel soepeler bewegende nek deed ontstaan. Wonderlijk hè... Je mag alleen maar als een soort spelletje bewegen en dan verdien je daardoor een prettiger nek. Zelfs als je aanvankelijk iets heel 'moeilijks' moest doen. Ik denk alleen maar aan de opdracht van deze week: beweeg je vinger om je hoofd. En: hou je vinger en je arm op de plaats en beweeg je hoofd om die vinger. Twee heel verschillende dingen en knap ingewikkeld ook. Leek het. Uiteindelijk viel het mee. Of heb je een paar weken vrij om er nog 's over na te denken.
2014 — Voetenfeest of feest-voeten
Als we in 2014 weer beginnen, maak ik een overgang van dat hoofd naar je voeten. Een soepele, glijdende Rutsch ins Neujahr. We gaan het zien en beleven.
Volgens mij is het nieuwe thema minstens zo uitdagend als die hoofdbrekens van afgelopen maanden.
Bereid je voor op: Voetenfeest.
Of voel je meer verwantschap met de feest-voeten?
• 29 november 2013 •
Wat valt er hier te beleven vanaf 6 januari 2014?
maandagmiddag: regulier Feldenkrais
maandagavond: Prettiger Paardrijden, de ene week de startersgroep, de andere week de vervolg-cursisten. Zie de info daarover.
woensdagmorgen: regulier Feldenkrais
woensdagavond: regulier Feldenkrais
donderdag: nog in ontwikkeling...
vrijdagavond: regulier Feldenkrais, bij voldoende deelname, zie hieronder
vrijdagavond:
Er is belangstelling om de vrijdagavond te vullen met regulier Feldenkrais. Voor iedereen die meer van zichzelf wil leren ervaren en bereid is daarvoor verantwoordelijkheid te nemen. Als je nieuwsgierig van aard bent, kan het een prettig begin van je weekend zijn. Eerst een uurtje gemakkelijk bewegen en dan naar huis, benen op de bank en 'niets meer hoeven...'
Meld je als je mee wilt doen.
Het thema:
binnenkort is het te bekijken. Nog even geduld hebben.
De prijs:
Een reguliere groeples: €10, duur 60 minuten.
Een individuele les, F.I. = Functional Integration: €40, duur 60 minuten.
Lees het desbetreffende hoofdstuk als je meer wilt weten. Of zoek contact.
• 27 november 2013 •
Een experiment
Het idee kwam van de dames die steeds weer opnieuw bijtekenen. Zij maken het mogelijk voor hen die óók graag ruiterlessen willen volgen, een lessen-serie te doen op de zo gewilde maandagavond... Om uit te proberen of dat een plan is dat blijkt te werken.
Dus:
Prettiger Paardrijden thema-cursussen in een wissel-rooster. De ene maandagavond wel een les; de volgende maandagavond geen les. Om en om.
De ene week is de PP-vervolggroep dus hier. De andere week de PP-starters.
De PP-vervolggroep:
Voor wie al eerder hier op les was en graag weer mee zou willen doen, kunnen we nog één plekje maken. De andere vier vullen nog steeds deze ruimte. Maar er gaan veel makke schapen in dit hok. En daarover kun je me benaderen.
Deze groep begint op maandagavond 6 januari 2014, 20.00 uur
De PP-startersgroep:
Die deelnemers kunnen op 13 januari 2014, 20.00 uur, hun eerste thema-les verwachten.
Daarna doen we er nog zeven en daarna zien we wel. Er zijn nu nog twee plaatsen te vergeven.
Dus onderneem actie als je mee wilt doen.
Meer info:
een cursus omvat 8 lessen van vijf kwartier elk.
De prijs is €120
Zoek eerst even contact met me.
Inschrijven d.m.v. een aanbetaling van €25 is nodig. Pas daarna ben je zeker van je plaats.
Lees op de site: hoofdstuk betaling lesgeld en hoe zijn de afspraken!
• 27 oktober 2013 •
Een paard in de gang
Bijna stond dat paard al voor de deur, met ruiter.
Want sommige nietsvermoedende en te snel mijn tekst lezende belangstellenden, denken dat hier rijles-met-paard gegeven wordt voor negen euro. Dat is een leuk prijsje en dat trekt meteen mensen aan. Maar dan komt de domper: dat is dus niet zo. Toch staat het er echt: het paard blijft thuis... Het kan de trap niet op.
En dat kan dan een tegenvaller zijn. Want wat heb je nou aan lessen zonder dat er een paard in de buurt is, die je 'beter' leren rijden. Dat kan toch niet.., denken mensen dan.
We moeten ons dan maar zien te behelpen, lijkt het. Dat het voortreffelijk gaat, blijkt tijdens de lessen. Ook zonder paardenrug onder je kun je leren uitvinden hoe je je zit kunt verbeteren. Hoe je tot een samenwerking kunt komen tussen jouw body en het paardenlijf. Hoe jouw organisatie en de zijne zoveel mogelijk harmonieus kunnen worden. Stapje voor stapje.
We bereiken komende week het slot van wéér een serie van acht lessen Prettiger Paardrijden-Vervolg op maandagavond. Dan zijn er twee maandagavonden vrij die voor hen een vakantie inhouden en daarna tekenen ze nog bij voor een paar keer.
Dus: op 4/11 en 11/11, de zo populaire maandagavond, zijn er kansen twee keer eens te ervaren wat Feldenkrais inhoudt. Het te dóen. Voor ieder die de kans wil grijpen. Als kennismaking.
Meld je als je er zin in hebt.
Het kan dat je een bal onder je zitvlak krijgt.
Daar kun je heel aardige ontdekkingen door doen. Dingen uitvinden die je niet van jezelf wist. Dat je dat eng vindt misschien. Dat je evenwicht toch wel een punt van aandacht oplevert. Waar je voeten zijn. Hoe het contact met de grond verandert.
Die bal vertelt je een heleboel dat je toe kan passen zodra je met je dier op stap gaat. Dat het dolle pret kan worden als je je er wat vertrouwder mee maakt.
En dat paard? Dat mis je hier op zolder dan helemaal niet.
Filmpje
• 24 FEBRUARI 2014 •
Lente-kriebels
We komen tevoorschijn uit de winterslaap. Krijgen er weer zin in. Gladde wegen werden ons bespaard; het licht komt terug en de avonden zijn minder duister.
Het grappige is dat jullie me steeds vaker vertellen van hoe je de lessen ervaart en welke invloed ze hebben op je functioneren. Vorige week vroeg ik naar aanleiding van een 'denk-er-maar-eens-over-na-opdracht-na-een-les' weer eens: 'heb je deze week nog aan je huiswerk gedacht?'
En een van de deelnemers antwoordt dan steevast: 'nee, ik denk er nooit aan. Alleen maar tijdens de les laat ik me door jou meenemen in een onderzoek naar mijn eigen lijf'. Ik zei: 'maar je bent al vanaf mijn studietijd iedere week hier op je matje, waarom kom je dan nog steeds?' Hij: 'omdat ik wel merk dat ik anders met mijn lichaam omga. Dat ik beter sta, soepeler en met minder moeite beweeg. Zonder dat ik precies weet wat ik dan eigenlijk ànders doe dan vroeger toen mijn vrouw me een stijve hark noemde. En voorspelde dat ik nooit zou veranderen. Maar dat gebeurt dus wel. En da's reden genoeg om er te zijn hier'.
'Nou,' zei een ander, 'ik ben juist voortdurend bezig met me rekenschap geven van wat ik ervaar. Het gaat vanzelf. Mijn aandacht vliegt ergens heen en ik probeer te detecteren wat er dan gebeurt daar. En ik begin nú al steeds meer te begrijpen van de samenhang van de dingen. Zit heel anders op mijn paard bijvoorbeeld. Dat vindt ie ook wel prettig.'
'O ja,' riep de volgende, 'we deden toch vorige week iets met je voeten buigen en strekken? Ik merkte daarna dat er in mijn stijve lage rug iets veranderd was. Die voelde, ra ra, opeens zoveel soepeler. En ja, ik zat ook anders op mijn paardje.'
Iemand die zich ziek afmeldde, zei: 'ik báál daar toch zo van. Want het is zo'n prettig uurtje waar ik steeds naar uitkijk; wanneer kan ik inhalen?'
Zo gaat dat in het begin van het voorjaar 2014.
De crisis heeft hier voor zover ik weet nog niet geleid tot afmeldingen voor mijn lessen. Wie er al was, blijft komen. Maar ze zeggen me wel dat het moeilijk is anderen uit te leggen wat we hier nou eigenlijk doen. En nog veel moeilijker om iemand een keertje mee te krijgen naar lessen waarvan mensen soms denken dat het 'zweverig' is. En al melden de leerlingen dat dat niet zo is en al blazen die de loftrompet over hoe ze Feldenkrais ervaren, dan nog blijkt er een portie moed nodig te zijn voor een ander om een keertje mee te komen doen. 'Schroom die niet nodig is', zegt men dan achteraf. Of: 'ik heb al een paar maal een strookje van je affiche gescheurd, maar dan belde ik je toch niet.'
Lees hfst. Hoe zijn de afspraken.
En wil je nog meer uitspraken van anderen?
Lees: hfst. Zeg het maar.
'k Ben altijd bereid tot verdere informatie. Zelfs wanneer je uit een heel andere hoek van ons land komt en toch graag wat meer wil weten voor je naar een collega op zoek gaat.
Of ga naar de website van de Nederlandse Feldenkrais Vereniging.
• 24 FEBRUARI 2014 •
Huiver...
Iets om niet zelf te proberen! Kijk ernaar en huiver! Je zou toch niet geloven dat er iemand is die dit kan.
Brrrrrrr! Ik word er gewoon een beetje misselijk van en dan kijk ik ook nog slechts met één oog door mijn oogharen.
Ik ga gewoon wel verder met het voetenfeest hoor en laat de nek met rust!
Angela 24 februari 2014
• 20 FEBRUARI 2014 •
Wat heb ik vaak gekeken naar 'de Spelen' en genoten van het hele spektakel. Natuurlijk niet de hele dag — veel is aan me voorbijgegaan ook — maar toch... Voor mij een kijkspel van de eerste orde. En niet alleen vanwege de prestaties van onze eigen mannen en vrouwen. Ook andere sporters heb ik bekeken. En ik heb me gerealiseerd dat ik dit jaar erg vaak naar de blik in hun ogen keek. Van wie nog moest starten. Of van wie euforisch was vanwege de geleverde prestatie. Of teleurgesteld omdat het niet gelukt was. Wat zeggen ogen veel. Vaak kon je nauwelijks meer van het gezicht zien omdat er een helm om het hele hoofd bleek te zitten met ook nog een meer of minder helder vizier. Of ze droegen zo'n bril met donker 'glas'.
Wat zeiden die ogen achter dat donkere? Wie was die vrouw of man die zo'n helm droeg?
Natuurlijk kon je dat later beter zien als die bescherming niet nodig was; verrassend hoe zo'n sporter er dan uitziet.., een mèns.
Zo'n mens draagt uiteraard het voorgeschreven tenue van het land dat zij/hij vertegenwoordigt. Wat een verscheidenheid aan kleuren, frutsels, accenten en maten. Dik, dun, lang, kort; iedereen had een pak dat perfect paste.
Ik heb mijn ogen uitgekeken op die verschillende kleding. Naar hoe weinig iemand om het lichaam droeg. Of hoeveel er nodig is om beschermd te zijn tegen risico's. Soms was het lichaam totaal verstopt onder allerlei 'dikmakers', die er prachtig uitzagen; grappig. En ik zocht naar de mèns daarin. Vroeg me af hoe zo'n ijshockey-er er in zijn t-shirtje en boxershort uitzag.
Zo'n schaatser heeft totaal ander materiaal om zijn voeten dan de vrouw die de helling af komt suizen op haar ski's, om maar wat te noemen. Die de meest onbegrijpelijke dingen doet met haar evenwicht tussen al die poortjes door suizend. Hoe kun je het? Ik kijk daar met groot ontzag naar.
En dan na afloop zie je opeens gewone lage sportschoenen, heel divers van snit, als ze naar de ceremonie of het t.v.-optreden gaan. Grappig dat ze allemaal hun eigen kleurtje schoenen dragen; heb je dat gezien? Kennelijk heeft het kledingvoorschrift zich niet uitgestrekt tot dat moment.
Ik wilde zo graag die vóeten bekijken. Hoe zien de voeten van Ireen Wüst er uit? Of die van Sven Kramer? Hebben die schaatsers flexibeler voeten dan de bobsleëers? Of zijn de voeten van die kunstvliegers over de schansen of die van de ijsdansers de meest beweeglijke?
Lijkt me spannend daar onderzoek naar te doen.
Omdat je voeten de basis zijn. En er zoveel van wordt verwacht.
Ook van onze eigen voeten zonder dat we aan topsport doen.
Dus:
• Leer je voeten kennen.
• Zorg goed voor ze.
• Besef dat ze verbonden zijn met je knieën, je heupen, de rest van je lichaam, je hoofd...
Dáár gingen de lessen van de laatste weken over. We zijn al een leuk eindje op weg gegaan. En je kunt leren ontdekken hoe ver wat je voeten doen, doorwerkt in de rest van je body.
Waarnemen kun je leren. Door jezelf veel vragen te stellen en te ontdekken dat er progressie zit in je bewegen wanneer je jezelf serieus neemt in het stellen van veel vragen. Zelfs als je niet zeker bent of het antwoord het zogenaamde 'correcte antwoord' is. Misschien zijn er wel meerdere antwoorden mogelijk.
We hebben voorlopig nog een heel eind te gaan in ons Voetenfeest.
• 16 december 2013 •
Eind december...
tijd om je te bezinnen, uit te rusten, op te laden en misschien na te denken over de spreuk van dit jaar:
Er huist meer verstand in uw lichaam,
dan in uw beste wijsheid...
Friedrich Nietzsche
Je hoeft het er niet mee eens te zijn. Daarover kunnen we dan vanaf 6 januari hier weer samen praten. Met handen en voeten wellicht op het Voetenfeest 2014.
Heb mooie kerstdagen allemaal en een gezellige jaarwisseling
iRene
• 8 december 2013 •
Het eind in zicht
Het was een fascinerende serie die we komende week afsluiten.
De deelnemers zijn het er over eens dat het geen kopzorg heeft opgeleverd, maar bijvoorbeeld een veel soepeler bewegende nek deed ontstaan. Wonderlijk hè... Je mag alleen maar als een soort spelletje bewegen en dan verdien je daardoor een prettiger nek. Zelfs als je aanvankelijk iets heel 'moeilijks' moest doen. Ik denk alleen maar aan de opdracht van deze week: beweeg je vinger om je hoofd. En: hou je vinger en je arm op de plaats en beweeg je hoofd om die vinger. Twee heel verschillende dingen en knap ingewikkeld ook. Leek het. Uiteindelijk viel het mee. Of heb je een paar weken vrij om er nog 's over na te denken.
2014 — Voetenfeest of feest-voeten
Als we in 2014 weer beginnen, maak ik een overgang van dat hoofd naar je voeten. Een soepele, glijdende Rutsch ins Neujahr. We gaan het zien en beleven.
Volgens mij is het nieuwe thema minstens zo uitdagend als die hoofdbrekens van afgelopen maanden.
Bereid je voor op: Voetenfeest.
Of voel je meer verwantschap met de feest-voeten?
• 29 november 2013 •
Wat valt er hier te beleven vanaf 6 januari 2014?
maandagmiddag: regulier Feldenkrais
maandagavond: Prettiger Paardrijden, de ene week de startersgroep, de andere week de vervolg-cursisten. Zie de info daarover.
woensdagmorgen: regulier Feldenkrais
woensdagavond: regulier Feldenkrais
donderdag: nog in ontwikkeling...
vrijdagavond: regulier Feldenkrais, bij voldoende deelname, zie hieronder
vrijdagavond:
Er is belangstelling om de vrijdagavond te vullen met regulier Feldenkrais. Voor iedereen die meer van zichzelf wil leren ervaren en bereid is daarvoor verantwoordelijkheid te nemen. Als je nieuwsgierig van aard bent, kan het een prettig begin van je weekend zijn. Eerst een uurtje gemakkelijk bewegen en dan naar huis, benen op de bank en 'niets meer hoeven...'
Meld je als je mee wilt doen.
Het thema:
binnenkort is het te bekijken. Nog even geduld hebben.
De prijs:
Een reguliere groeples: €10, duur 60 minuten.
Een individuele les, F.I. = Functional Integration: €40, duur 60 minuten.
Lees het desbetreffende hoofdstuk als je meer wilt weten. Of zoek contact.
• 27 november 2013 •
Een experiment
Het idee kwam van de dames die steeds weer opnieuw bijtekenen. Zij maken het mogelijk voor hen die óók graag ruiterlessen willen volgen, een lessen-serie te doen op de zo gewilde maandagavond... Om uit te proberen of dat een plan is dat blijkt te werken.
Dus:
Prettiger Paardrijden thema-cursussen in een wissel-rooster. De ene maandagavond wel een les; de volgende maandagavond geen les. Om en om.
De ene week is de PP-vervolggroep dus hier. De andere week de PP-starters.
De PP-vervolggroep:
Voor wie al eerder hier op les was en graag weer mee zou willen doen, kunnen we nog één plekje maken. De andere vier vullen nog steeds deze ruimte. Maar er gaan veel makke schapen in dit hok. En daarover kun je me benaderen.
Deze groep begint op maandagavond 6 januari 2014, 20.00 uur
De PP-startersgroep:
Die deelnemers kunnen op 13 januari 2014, 20.00 uur, hun eerste thema-les verwachten.
Daarna doen we er nog zeven en daarna zien we wel. Er zijn nu nog twee plaatsen te vergeven.
Dus onderneem actie als je mee wilt doen.
Meer info:
een cursus omvat 8 lessen van vijf kwartier elk.
De prijs is €120
Zoek eerst even contact met me.
Inschrijven d.m.v. een aanbetaling van €25 is nodig. Pas daarna ben je zeker van je plaats.
Lees op de site: hoofdstuk betaling lesgeld en hoe zijn de afspraken!
• 27 oktober 2013 •
Een paard in de gang
Bijna stond dat paard al voor de deur, met ruiter.
Want sommige nietsvermoedende en te snel mijn tekst lezende belangstellenden, denken dat hier rijles-met-paard gegeven wordt voor negen euro. Dat is een leuk prijsje en dat trekt meteen mensen aan. Maar dan komt de domper: dat is dus niet zo. Toch staat het er echt: het paard blijft thuis... Het kan de trap niet op.
En dat kan dan een tegenvaller zijn. Want wat heb je nou aan lessen zonder dat er een paard in de buurt is, die je 'beter' leren rijden. Dat kan toch niet.., denken mensen dan.
We moeten ons dan maar zien te behelpen, lijkt het. Dat het voortreffelijk gaat, blijkt tijdens de lessen. Ook zonder paardenrug onder je kun je leren uitvinden hoe je je zit kunt verbeteren. Hoe je tot een samenwerking kunt komen tussen jouw body en het paardenlijf. Hoe jouw organisatie en de zijne zoveel mogelijk harmonieus kunnen worden. Stapje voor stapje.
We bereiken komende week het slot van wéér een serie van acht lessen Prettiger Paardrijden-Vervolg op maandagavond. Dan zijn er twee maandagavonden vrij die voor hen een vakantie inhouden en daarna tekenen ze nog bij voor een paar keer.
Dus: op 4/11 en 11/11, de zo populaire maandagavond, zijn er kansen twee keer eens te ervaren wat Feldenkrais inhoudt. Het te dóen. Voor ieder die de kans wil grijpen. Als kennismaking.
Meld je als je er zin in hebt.
Het kan dat je een bal onder je zitvlak krijgt.
Daar kun je heel aardige ontdekkingen door doen. Dingen uitvinden die je niet van jezelf wist. Dat je dat eng vindt misschien. Dat je evenwicht toch wel een punt van aandacht oplevert. Waar je voeten zijn. Hoe het contact met de grond verandert.
Die bal vertelt je een heleboel dat je toe kan passen zodra je met je dier op stap gaat. Dat het dolle pret kan worden als je je er wat vertrouwder mee maakt.
En dat paard? Dat mis je hier op zolder dan helemaal niet.
