• 11 JANUARI 2019 •
Begonnen en volop in beweging
We zijn al weer volop in beweging; langzaam en bewust. En bijna zijn alle groepen vol. Er is opeens een aantal cursisten dat zich aanmeldt. Dat in ieder geval wil kennismaken met de methode, dat een individuele les wil, zomaar. En dat zich al meteen heeft aangemeld voor de komende lessencyclus. Wat een verrassing. De magie van Feldenkrais doet nu al iets.
We zoeken naar de mogelijkheden die nieuwe reguliere lesmomenten binnen ieders mogelijkheid te vinden.
Het lezen waard
Een verhaaltje met veel Feldenkrais-gerelateerde elementen vond 'k toevallig.
En las het voor. We begonnen er op een onverwachte manier het nieuwe jaar mee. Die aandachtspunten
werden herkend.
Dat bleek tijdens de les.
Een les van een uurtje kàn een ontdekkingsreis zijn, waarvan je niet meteen de impact doorgrondt. Die meldt zich later wel.
Uit: Misschien wisten zij alles
Blz.75 en 76
ISBN 90 451 0001 0
Begonnen en volop in beweging
We zijn al weer volop in beweging; langzaam en bewust. En bijna zijn alle groepen vol. Er is opeens een aantal cursisten dat zich aanmeldt. Dat in ieder geval wil kennismaken met de methode, dat een individuele les wil, zomaar. En dat zich al meteen heeft aangemeld voor de komende lessencyclus. Wat een verrassing. De magie van Feldenkrais doet nu al iets.
We zoeken naar de mogelijkheden die nieuwe reguliere lesmomenten binnen ieders mogelijkheid te vinden.
Een verhaaltje met veel Feldenkrais-gerelateerde elementen vond 'k toevallig.
En las het voor. We begonnen er op een onverwachte manier het nieuwe jaar mee. Die aandachtspunten
werden herkend.
Dat bleek tijdens de les.
Een les van een uurtje kàn een ontdekkingsreis zijn, waarvan je niet meteen de impact doorgrondt. Die meldt zich later wel.
Misschien wisten zij allesTekst: Toon Tellegen
De eekhoorn keek met grote ogen naar de wereld om hem heen. Het was een warme dag in de zomer en daar was de grasspriet die groen en scherp omhoogschoot uit de zwarte grond. En daar lag de kiezelsteen met zijn kronkelige grijze strepen, en daar de wortel van de beukenboom waar hij zojuist over was gestruikeld en waarnaast hij met grote ogen naar de wereld zat te kijken. De wereld!
De eekhoorn schudde zijn hoofd en besloot eens nauwkeuriger naar de wereld te kijken. Hij raapte de kiezelsteen op en zag midden in de steen in het wit een paar kleine gaatjes zitten. Hij bracht zijn ogen wat dichterbij en zag op de bodem van een van de gaatjes een stofje liggen, en midden in dat stofje liep, met tranen in zijn ogen, waarin een raam weerspiegeld werd, waarachter…
Op dat ogenblik voelde de eekhoorn een hand op zijn schouder.
‘Wacht even!’ riep hij, maar er was een schaduw over het gaatje in de kiezelsteen gevallen. Hij draaide zich om en keek recht in het vriendelijke gezicht van de giraffe.
‘Eekhoorn!’, zei de giraffe.
De eekhoorn schudde zijn hoofd en zei: ’Je stoort me, giraffe. Ik zag steeds meer van de wereld, ik kon steeds verder kijken, ik keek al bijna door een raam… en net nu moet jij komen…'
‘Ga je mee?’ vroeg de giraffe.
‘Waarheen?’
‘Op ontdekkingsreis.’
‘Om wat te ontdekken?’
‘Ja, als ik dat wist was het geen ontdekkingsreis meer.”
De eekhoorn zuchtte opnieuw. Hij werd zo moe van ontdekkingsreizen. Het waren er zo veel. En elke keer ontdekte je weer iets nieuws. Het was altijd hetzelfde. Hij gooide de kiezelsteenlaag over de grond langs het pad, zodat hij een zoemend geluid maakte en in de struik verdween.
‘Goed,’ zei hij. ‘Laten we maar op ontdekkingsreis gaan.’
Hij sjokte achter de giraffe aan, in de richting van de rand van het bos. Daar ontdekten zij de mier die lag te slapen en de beer die aan een met honing ingesmeerd voorwerp sabbelde. Daar ontdekten zij ook hoe warm het was, die dag, en gingen zij zitten aan de oever van de sloot langs het weiland. Samen ontdekten zij hoe gemakkelijk het is in slaap te vallen aan de rand van de wereld.
Uit: Misschien wisten zij alles
Blz.75 en 76
ISBN 90 451 0001 0
